سوآپ | تمدید فارکس
سوآپ (رول اور فارکس) عبارت است از یک هزینه یا سود برای حفظ موقعیت های (پوزیشن های) معاملاتی شبانه به روز معاملاتی فارکس بعدی.
کارگزار بسته به اختلاف نرخ بهره بین دو ارز موجود در تراکنش و بسته به جهت تراکنش و حجم اش، مبلغ کارمزد معینی را اخذ می کند یا می پردازد.
نرخ های سوآپ: رول اور چگونه کار می کند
عملیات سوآپ در سطح “بسیار بالای” بازار ارز که درون بازار بین بانکی است، رخ می دهد و سپس به پایین می آید و روی تمام سطوح سلسله مراتبش تاثیر می گذارد.
هنگام انجام یک معامله به منظور خرید/فروش یک ارز، طرفین خود را به پرداخت های نهایی در روز متعهد می دانند که “تاریخ ارزش” (Value Date) نامیده می شود. تصفیه در بازار نقدی طی دو روز پس از تراکنش انجام می شود. بطور مثال، اگر یک پوزیشن معاملاتی در روز دوشنبه باز شده باشد، تصفیۀ آن تا بیشتر از روز چهارشنبه به طول نخواهد انجامید.
اگر یک پوزیشن معاملاتی همچنان باز بماند و به روز بعد تمدید یابد (رول اور شود)، بر حسب تصفیه های متقابل، معنایش این است که تاریخ ارزش (value date) به روز بعد منتقل شده است. حجم های مرتبط با ارزهای درگیر در تراکنش، در بازار بین بانکی و در نرخ های بهرۀ اعتباری و سپردۀ جاری، وام داده شده و وام گرفته شده اند.
سودهای حاصل از وام دادن و هزینه های وام گرفتن به مشتری منتقل می شوند:
- – پوزیشن معاملاتی یا بطور خودکار، و بطور تطبیق یافته با سوآپ، در یک قیمت جدید و یک تاریخ ارزش جدید دوباره باز می شود
- – یا اینکه پوزیشن معاملاتی در همان قیمت قبلی حفظ می شود، اما سوآپ به حساب معاملاتی مشتری اضافه یا از آن کسر می گردد.
هزینۀ رول اور (تمدید) یا به بیان دقیق تر حجم و علامت اش به اختلاف نرخ بهرۀ بانکی بین دو ارز دخیل در تراکنش بستگی دارد. بطور معمول، نرخ های سپرده و اعتبار روی یک ارز یکسان، مختلف هستند (نرخ اعتبار، معمولاً بالاتر است). به همین دلیل است که هزینه های تمدید معاملات خرید (پوزیشن های لانگ) و معاملات فروش (پوزیشن های شورت) روی جفت ارزهای یکسان، متفاوت هستند.
چه موقع رول اور (تمدید به روز بعد) به نفع یک معامله گر است؟
از دیدگاه مشتری هر چه نرخ ارز خرید شده بالاتر و نرخ ارز فروخته شده پایین تر باشد، رول اور (انتقال به روز بعد) معامله منفعت بیشتری خواهد داشت. اگر نرخ بهرۀ کاربردی ارزی که خرید شده است از نرخ کاربردی ارزی که فروخته شده است بالاتر باشد، سوآپ به حساب تجاری مشتری اضافه می گردد؛ در غیر این صورت، سوآپ از حساب مشتری کسر می گردد.
نکاتی که باید مورد توجه قرار بگیرند
واضح است که شرایط سوآپی که شرکت های مختلف ارائه می دهند ممکن است بسیار با یکدیگر متفاوت باشند؛ بطوریکه گاهی هزینۀ رول اور (تمدید) پوزیشن معاملاتی روی یک جفت ارز یکسان، کاملاً متفاوت است. سوال در اینجا این است که یک شرکت در محاسبۀ سوآپ چقدر از نرخ های جاری بازار بین بانکی در محاسبۀ سوآپ دور شده است.
از آنجائیکه پوزیشن معاملاتی به یک روز بعد رول اور (تمدید) شده است این نرخ های شبانه هستند که وضعیت کنونی در بازار پول را بازتاب می دهند و مطلوب ترین شرایط سوآپ برای مشتری را فراهم می کنند. هرچند، اگر یک شرکت از سطوح بالاتر سلسله مراتب بازار دور باشد، هزینۀ تمدید برای مشتریان بدتر خواهد بود فقط به این دلیل که هر سطح جدید از سلسله مراتب بهرۀ خودش را به هزینه های تمدید اضافه می کند. به همین دلیل است که نرخ های سوآپ ممکن است تفاوت قابل توجهی با نرخ های بین بانکی داشته باشند
سایر شرکت هایی که خدمات تجاری ارائه می دهند اغلب سود (بهره) شان را در هنگام محاسبۀ سوآپ ها به عنوان یک درصد ثابت درنظر می گیرند که در نتیجه شرایط بدتری برای مشتریان شان پدید می آورند. میزان چنین “کمیسیون” و کارمزد اضافی ای در شرکت های مختلف ممکن است بسیار قابل ملاحظه شود.
در هنگام مطالعه در مورد شرایط عملیات های سوآپ، لازم است به اختلاف بین سوآپ ها برای معاملات خرید و فروش (پوزیشن های لانگ و شورت) نیز توجه شود. هرچه این اختلاف بیشتر باشد، بهرۀ بیشتری توسط یک شرکت در هنگام محاسبه اضافه می شود زیرا اسپرد بین نرخ های اعتبار و سپردۀ شبانه معمولاً در بازار بین بانکی پایین است بخصوص برای ارزهای نقدشونده.
چه موقع شرایط سوآپ حائز اهمیت می شوند
عملیات سوآپ روزی یکبار اجرا می شود به همین دلیل شرایط رول اور (تمدید) برای کسانی که پوزیشن های معاملاتی شان را برای یک دورۀ زمانی قابل ملاحظه باز نگه می دارند و اصولاً به نوسانات قیمتی در طول روز توجه ندارند بلکه توجه شان بیشتر معطوف به حرکات ممتد است، اهمیت پیدا می کنند. منظور مشتریانی است که پوزیشن های معاملاتی استراتژیک باز می کنند و بر اساس تغییرات بنیادی (فاندامنتال) در بازار، درون روند معامله می کنند.
ضمن اینکه شرایط سوآپ مطلوب، اهمیتی حیاتی برای مشتریانی دارد که از استراتژی “تجارت انتقالی” (Carry Trade) استفاده می کنند. این استراتژی ها کاملاً بر مبنای اختلاف نرخ بهره بین ارزها بنیان نهاده شده اند که در آنها یک ارز با نرخ پایین تر وام گرفته می شود و یک ارز با نرخ بالاتر سپرده گذارده می شود.
یک مثال دیگر از اهمیت سوآپ “بین بانکی” برای مشتری، به هِجینگ (معاملۀ تامینی) در حالت قفل مربوط می شود. فرض کنید که یک مشتری یک پوزیشن معاملاتی باز کرده و انتظار دارد که حرکت خاصی در بازار رخ دهد اما هنوز شروع نشده است. مشتری ممکن است بخواهد با باز کردن یک معاملۀ دیگر در جهت مخالف (بدون بستن معاملۀ اول) معامله اش را ایمن (هِج) کند. در این صورت اسپرد کم بین نرخ ها که توسط سوآپ “بین بانکی” تضمین شده است، هزینۀ حفظ چنین معاملاتی را کاهش خواهد داد
